Daar moet je iets mee natuurlijk. Maar ja, de eerste keer dat we op het bord stuitten was ik te voet, dus dat telt gelukkig niet.
Op de Bucketlist
‘Je durft gewoon niet,’ zei Erik.
‘Oh, nee?’ zei ik. ‘Oh, nee?!’
Ach, door dat zachte, lijzige stemmetje van mij verdwenen de valse noten gelukkig in een windvlaag; het is bepaald geen Glennis Grace-volume. De gitaar was er trouwens ook niet bij. Wel de eeuwige kikker in de keel ♫.
Kunst van Mapije
Toen ik later thuis in een oude Happinez bladerde, kwam ik grappig genoeg een artikeltje over het zangfietspad tegen. Het bord blijkt een initiatief van kunstenaar Mapije en er zijn op dit moment exemplaren te vinden in onder andere Breda, Den Bosch, Almere en Houten. Gaat dat zien. Gaat dat beoefenen. Gek is goed.
Fifty something 