Terug in de tijd
Een nieuw blog.
En dat terwijl ik oud genoeg ben om de voorloper van het internet nog meegemaakt te hebben: een BBS, ofwel Bulletin Board System. Een computernetwerk waarmee je concact legde door met een ouderwets modem en een hoop kabaal via de telefoonlijn in te bellen.
Kleinschalig, kostbaar, maar charmant, dat was het. Ik leerde er een beetje programmeren in PowerBasic en deelde er de link van mijn in HTML geknutselde website toen ik later de eerste schreden op het echte internet zette.
Met een beetje geluk kreeg je van je provider 5 Mb ruimte om wat tekst en afbeeldingen op een zogenaamde homepage te posten. Een enkele bezoeker zegt zich het bewegende kattenplaatje op mijn pagina nog te herinneren of het script waarmee je een tarotkaart kon trekken. Wetenschapsjournalist en systeembeheerder van het BBS waarop ik inlogde, Nico Baaijens, verwees naar mijn pagina in het populair wetenschappelijke tijdschrift KIJK omdat ik volgens hem destijds een van de weinige actieve vrouwen op internet was.
Altijd online en altijd geluk
Later werd het inbelmodem vervangen en was ik de geluksvogel die bij provider Casema de eerste kabelaansluiting van Brabant kreeg. Ik was nerveus door alle aandacht van regionale tv, radio en krant, maar ook dolgelukkig dat ik vanaf nu altijd online kon zijn en ik liet dat pochend in chatprogramma ICQ aan de vrienden zien die nog op hun dure telefoontikken moesten letten.
Toen ik ook nog eens de bofkont werd die een weblogwedstrijd won en een jaar lang voor de site van het tijdschrift Libelle mocht schrijven in een tijd dat er nog niet veel blogs bestonden, kon ik mijn lol niet op. Daarna ben ik lang doorgegaan met bloggen, maar ik werd voorzichtiger, schreef minder persoonlijk en langzaam verdween het plezier.
Louise Hay
Nu zijn we jaren verder en het kriebelt weer. Het beetje programmeerkennis is verdwenen en het ouderwetse HTML voldoet niet meer. Maar hoewel ik nu een doorsnee gebruiker ben die gevoelsmatig achter dingen aanhobbelt en niet meer haantje de voorste is, blijkt alles tegenwoordig toegankelijker. En ik mag dan ouder zijn geworden en het schrijven weer moeten oefenen, de leergierigheid en het enthousiasme zijn sterker dan ooit.
Trouwens, begon Louise Hay ook niet pas op haar vijftigste haar nu zo bekende uitgeverij? En predikte zij niet uitbundig plezier en kinderlijke interesse in alles, juist als de jaren gingen tellen? Rest in Peace, lieve Louise. Je bent een Voorbeeld.
Ook ik hoop nog minimaal veertig jaar plezier te maken en allerlei leuks te ontdekken.
Welkom op mijn blog, lieve lezers. I’m back. Stay tuned.
Ook ik kan mij dat katje op jou website herinneren, net als de Tarotkaart die je kon trekken. En dan was er ook nog een WAV-je dat je kon afspelen. Dan hoorde je een ietwat verlegen stem zeggen:” Hallo, ik ben Karin.”
Fijn dat je na al die tijd weer bent gaan schrijven. Veel plezier!
LikeLike
Dank je wel, Eelco! Dat WAV-je weet ik niet meer; dat ik dat durfde, zeg. 🙂 Bedankt voor je bezoekje!
LikeLike
Grappig dat ik je hier weer tref. Zie ik opeens op Flickr een foto voor je blog van je langskomen. Nieuwsgierig als ik ben, toch gelijk even kijken hoe het jou vergaan is in de digitale wereld. Succes dat je weer aan de de slag gaat met je schrijfseltjes. Die vond ik altijd leuk, en dat zal vast niet anders zijn geworden.
Groetjes van Dikke Dollie (die al een tijd geleden uit de voortuin gestolen is…)
LikeLiked by 1 persoon
Hee, hello again! Ik moest even graven. 🙂 Alles goed?
LikeLike
Ja, prima! Laatste keer was volgens mij een kerst/oud/nieuw-kaart, maar kon zelf het jaar niet meer terugvinden, laat staan de (electronische) kaart 🙂 Ik ga je weer volgen 😉
LikeLiked by 1 persoon
Leuk! Bedankt. 😀
LikeLike